Do pobrania dla autorów
- Kliknięć: 399
Do uzupełnienia.
Krótkie cytaty należy umieszczać w cudzysłowie prostą czcionką w tekście ciągłym. Dłuższy cytat musi być zblokowany, zapisany mniejszą czcionką, bez wcięć akapitowych. Podwójne cytowanie oznaczamy „«»”.
Odnośniki do przypisów w tekście są umieszczane przed kropką kończącą zdanie (z wyjątkiem, gdy kończy je skrót: w. – wiek lub r. – rok) albo przed przecinkiem wewnątrz zdania (z wyjątkiem, gdy muszą być umieszczone między słowami, których nie oddziela przecinek).
W tekstach zasadniczych przyjmujemy ogólnie przyjęte skróty (np. itp., m.in., rkps, mps, t., z., etc.), a także z reguły: r. (rok) i w. (wiek), inne w miarę potrzeby. Nazwy miesięcy podajemy cyfrą rzymską wówczas, gdy występują wraz z dniem i rokiem (bez oddzielających je kropek), w innych przypadkach w ich brzmieniu słownym (16 V 1935 r.; 16 maja; w maju 1935 r.).
W przypisach stosujemy skróty ogólnie przyjęte (patrz wyżej), dopuszczalne są także inne skróty, przyjęte w historycznych opracowaniach specjalistycznych, jednak z wyjaśnieniem znaczenia w pierwszym przypadku ich zastosowania. Tytuły czasopism i serii wydawniczych piszemy w cudzysłowie; po tytule publikacji zamieszczonej w opracowaniu zbiorowym piszemy po przecinku – w: (bez nawiasów prostokątnych). Tomy i roczniki periodyków i innych publikacji podajemy cyframi rzymskimi; zeszyty, numery i części – arabskimi.
I. Uwagi ogólne
1) Aby artykuł mógł zostać przyjęty do druku, musi spełniać następujące kryteria:
2) Redakcja przyjmuje teksty w wersji elektronicznej w następujących formatach: doc, docx, rtf.
3) Teksty artykułów nie powinny przekraczać objętości 55 tys. znaków, licząc ze spacjami i przypisami (ok. 30 stron znormalizowanych), a teksty recenzji – 18 tys. znaków ze spacjami i przypisami (ok. 10 stron znormalizowanych). Redakcja zastrzega sobie możliwość skracania tekstów.
4) Teksty nie powinny być formatowane, np. przez użycie odmiennych rodzajów czcionek, czcionki rozstrzelonej (zamiast rozstrzeleń należy stosować pogrubienia). Kursywa może być stosowana wyłącznie w opisach bibliograficznych, do zapisów tytułów. Zaznaczenia wymagają jedynie kolejne akapity.
5) Artykuły należy nadsyłać w postaci elektronicznej, w formie załącznika, drogą mailową na adres:
6) O przyjęciu artykułu do druku autorzy powiadomieni zostają drogą elektroniczną.
7) W przypadku potrzeby poprawienia bądź uzupełnienia złożonego tekstu zgodnie z wytycznymi recenzentów czas wykonania tych zmian wynosi 21 dni od daty przysłania uwag recenzenta lub redakcji. Brak poprawionego tekstu w wyznaczonym terminie oznacza przesunięcie go do następnego numeru.
8) Teksty do korekty autorskiej otrzymuje się w pliku PDF. Wszelkie uwagi należy dołączać przesyłając plik zawierający informacje o dostrzeżonych błędach. Można też wydrukować przesłany plik i nanieść korektę, a potem nadesłać na adres redakcji. Przekroczenie terminu nadesłania korekty autorskiej oznacza opublikowanie artykułu zgodnie z wysłaną podstawą.
9) Teksty artykułów powinny mieć następującą strukturę:
Abstrakt, słowa kluczowe i streszczenie mogą być przetłumaczone w wydawnictwie podczas przygotowywania tomu do publikacji, jednak materiały przesłane przez autora muszą zawierać wszystkie elementy w języku polskim.
10) Struktura artykułów recenzyjnych, recenzji i notek recenzyjnych:
11) In memoriam
III. Pisownia imion, nazwisk i innych wyrażeń określających osoby
1) Stosujemy oryginalną pisownię imion i nazwisk obcych lub pisownię przyjętą obecnie w polskiej tradycji naukowej, np. Szekspir, Waszyngton.
2) Imiona osób po raz pierwszy wzmiankowanych powinny być przytoczone w pełnym brzmieniu; w pozostałych przypadkach można podać inicjały imion i nazwisko lub tylko nazwisko, np. Kościuszko, Mickiewicz.
3) Osoby wymieniane w recenzjach występują bez stopni oraz tytułów naukowych i zawodowych. Słowo „Autor” piszemy wielką literą o ile odnosi się do autora recenzowanej pracy.
1) W tekstach stosujemy ogólnie przyjęte skróty słownikowe: itd., m.in., etc., sygn., ver. (verso), rec. (recto) i inne.
2) Zapis dat w tekście:
3) W przypadku braku daty dziennej miesiąc zawsze słownie, np. w marcu 1945 r.
4) Pisownia określeń „wiek”, „rok”:
W bibliografii obowiązkowo musi się pojawić sekcja Opracowania, zawierająca wszystkie cytowane monografie i teksty z prac zbiorowych i czasopism, bez względu na to, czy artykuł opublikowany został w wersji papierowej, czy on-line. Jest to kluczowe ze względu na indeksację w bazach RCIN i POL-index. Bibliografia dołączana do publikowanych artykułów powinna zawierać wyłącznie prace przywołane w tekście.
1) Przypisy należy numerować w ciągu i umieszczać na dole strony. W przypadku zbiegnięcia się w tekście odsyłacza do przypisu z przecinkiem, średnikiem lub kropką kończącą zdanie odsyłacz umieszczamy przed tymi znakami (z wyjątkiem skrótów, np.: w. lub r.).
2) W przypisach stosuje się skróty łacińskie pisane kursywą: ibidem, idem, eadem, iidem, eaedem, op. cit., loc. cit.
3) Opis bibliograficzny od poprzedzającego go cytatu bądź wywodu oddziela się przecinkiem.
4) Miejsce wydania podaje się w języku oryginału. W przypadku występowania wielu miejsc wydania należy podać pierwsze trzy miejsca wydania lub tylko pierwsze z dopiskiem „et al.”.
5) Zapis bibliograficzny publikacji książkowych: inicjał imienia i nazwisko autora, Tytuł, ewentualnie wydanie, miejsce i rok wydania, s.; np.: P. Chmielewski, M. Wilk, Zarys dziejów ZSRR 1917‒1977, wyd. 2: Łódź 1985, s. 49.
6) Zapis artykułu w pracy zbiorowej: inicjał imienia i nazwisko autora, Tytuł, w: Tytuł pracy zbiorowej, red. inicjał imienia i nazwisko redaktora(redaktorów), ewentualnie tom (cyframi arabskimi), miejsce i rok wydania, s.; np.: A. Paczkowski, Polacy pod obcą i własną przemocą, w: Czarna księga komunizmu. Zbrodnie, terror, prześladowania, red. S. Courtois, N. Werth, J.-L. Panné, A. Paczkowski, K. Bartošek, J.-L. Margolin, Warszawa 1999, przeł. K. Wakar, s. 241.
7) Zapis artykułu w czasopiśmie oraz w wydawnictwie ciągłym o charakterze wydawnictwa zbiorowego: inicjał imienia i nazwisko autora, Tytuł, „Tytuł Czasopisma” (lub skrót tytułu, bez cudzysłowu), tom (ew. rocznik) cyframi arabskimi, rok wydania w nawiasie, numer lub zeszyt cyframi arabskimi, s., np.: T. Epsztein, Nieznane fakty z biografii Romana Aftanazego (1914‒2004), „Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej” 50 (2015), z. 2, s. 105–118. Wszystkie elementy tytułów czasopism poza spójnikami zapisujemy wielkimi literami.
8) Serie wydawnicze zaznaczamy po miejscu i roku wydania w nawiasie okrągłym, np.: J. Tyszkiewicz, Średniowieczne granice wytyczone wzdłuż rzek w Europie Środkowej, w: Z dziejów średniowiecznej Europy Środkowo-Wschodniej, red. J. Tyszkiewicz, Warszawa 2007 (Fasciculi Historici Novi, t. 6), s. 145–152.
9) Stosujemy określenia skrótowe w języku publikacji: wyd., oprac., tł., red. dla książek wydanych w języku polskim i analogicznie: ed. by, vol., hrsg von, bearb. von, Bd. etc.
10) Po incipitach prac wielokrotnie cytowanych nie umieszczamy wielokropka.
© Copyright by Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla Polskiej Akademii Nauk
Deklaracja dostępności